Zawsze jest powód by wrócić

Czuję się upokorzona. Tym wszystkim. Znajduję jeden powód by odejść, ale potem już setki, żeby tego nie robić, ale jest za późno. Z a  p ó ź n o . I jedynym co na mnie czeka jest jeden wielki żal do świata. I tego w sobie nie lubię. Wpędzam się w problemy, zabijam siebie i ludzi, ale winię tylko ich. To nie jest dobre podejście do siebie ani innych. We mnie nic nie jest dobre, czyż nie? Mam chory system wartości i chore rozumowanie. Robię tak, by było dobrze. Tylko, żeby widzieli, że jestem trochę w porządku. Ale gdy się mnie pozna. Ja jestem tylko trochę. Ukrywam swoje życiowe bolączki przed światłem dziennym. Bo co innego mam robić?
Umierać w kącie.
Czasem trzeba odpuścić i odpocząć. Żeby wiedzieć, że się żyje. Żeby zapanować nad sytuacją obecną w naszym życiu. Żeby po prostu poczuć kontrolę, której na co dzień nam brakuje. To zabawne, bo we wszystkim trzeba jednak znać umiar. Jak pić z umiarem, jak palić z umiarem, jak mówić i się hamować. Jak odpuszczać, ale umieć walczyć. Bez ale można jedynie kochać. Kocha się bez opanowania. Od początku do końca, z każdym dniem bardziej szaleńczo i pewnie.
Ja to chciałabym w końcu cierpieć z miłości, a nie z jej braku. Czy smutek z bycia niekochaną jest smutkiem spowodowany miłością?
Pamiętam, jak On każdego dnia uczył się mnie na nowo. Uczył się każdego mojego słowa i każdego zdania. Czasem zwracał uwagę, że napisałam to samo, co kilka dni temu. Zawsze mnie to dziwiło i ciekawiło. Jak On to robił? Wstyd się przyznać, ale ja mam słabą pamięć. To najlepszy powód, by nie kłamać, bo w końcu się zgubię. Przy Nim i tak nie dało się kłamać. Przy nim każde kłamstwo było jak korek od taniego wina. Ładny, klimatyczny, ale w wodzie cholerstwo zawsze na górze. Nie dało się go zatopić. Teraz cieszę się tylko dlatego, że z Nim nie miałam żadnych tanich korków. Nic. Znacie to uczucie, gdy coś się stanie, coś się skończy, a Wy nie macie sobie nic do zarzucenia? Gdy czujecie jedynie spokój? No ja właśnie też nie. Wiem jednak, jak to jest, kiedy czujesz, że nie możesz się oskarżać o kłamstwa. To najlepsze uczucie pod niebem, polecam je każdemu.
Czuję się upokorzona też tym, co ostatnio mówię. Powiedziałam to już zbyt wiele razy w życiu i mnie to boli.

Jeśli kiedyś chciałbyś kogoś pokochać... Ja będę przy tobie.

Ale ty nie będziesz nigdy przy mnie.A Wy? Co Was boli? Których Waszych słów żałujecie i się wstydzicie? Nie bądźcie jak ja. Nie mówcie zbyt dużo, bo to nigdy nie przynosi nic dobrego. Tylko zażenowanie własną osobą i własnym zachowaniem.

autor: Anu http://agoraphotic.deviantart.com/